Electron Library
Politological and analytical articles
By year
Талыши – иранский народ, проживающий в юго-восточной части Республики Азербайджан и в северной, прибрежной части иранской провинции Гилян, – стали в советский период одной из жертв имперского политического произвола и, с санкции Москвы, были обречены на исчезновение с политической и демографической карты. Советские руководители выбирали наилучший для себя вариант в спорах между государствообразующими нациями в союзных республиках и более малыми этносами в пользу первых. Политическое руководство Азербайджана осуществляло национальную дискриминацию и ассимиляцию малых этносов, практически, в соответствии с «допущениями», спускаемыми из Москвы.
Американцы любят время от времени удивить обывателей и консервативных политиков в различных регионах мира какими-либо радикальными предложениями по перекройке государственных границ, создания новых государств и прочими геополитическими кроссвордами. Вместе с тем, данный геополитический радикализм характерен для США, которые сыграли ...
Օրերս Հայաստան այցելեց ԱՄՆ–ի պետքարտուղարի նոր ասիստենտ ՖիլիպԳորդոնը, որն այդ պաշտոնում փոխարինել էր Դենիել Ֆրիդին: Ֆ. ԳորդոնըԲրուկինգսի ինստիտուտի առաջատար փորձագետներից մեկն է, որն ԱՄՆ–իազգային անվտանգության խորհրդում աշխատանքի փորձ ունի` գլոբալահաբեկչության և Մերձավոր Արևելքի խնդիրների վերաբերյալ: Նա հեղինակ էտասնյակ հրապարակումների Եվրոպայի, Թուրքիայի, Իրանի, Պակիստանի, Հնդկաստանի, Չինաստանի և Մերձավոր Արևելքի մասին, ինչպես նաևհրապարակել է հետաքրքիր գիրք` Winning the Right War. The Path to Secunity for America and the World:
Филипп Гордон – один из ведущих экспертов Брукингс-Института, имеющий опыт работы в Совете национальной безопасности США по проблемам глобального терроризма и Ближнему Востоку, автор многих десятков публикаций по Ближнему Востоку, Европе, Турции, Ирану, Пакистану, Индии и Китаю, а также, интересной книги Winning the Right War: The Path to Security for America and the World. В мае 2009 года Сенат утвердил его назначение на пост ассистента Государственного секретаря по европейским и евразийским делам.
В СМИ не прекращается дискуссия на тему позиции и дальнейшей политической судьбы партии «Дашнакцутюн», что, конечно же, не случайно и вызвано далеко не только общеполитическими проблемами в стране, но и остающейся задачей осмысления и обновления политики этой партии. К сожалению, лидеры этой партии после выхода на свободу в 1998 году восприняли предложения властей о сотрудничестве как шанс на приобретение постоянных, фиксированных позиций в политике и как трамплин для дальнейшего усиления своего места в истеблишменте. Тогда, в 1998 году, нужно было поблагодарить Роберта Кочаряна за освобождение, хотя иного выбора у него не было, и заняться своим делом.
2007 – 2008 годы характеризуются активизацией политики Азербайджана в отношении курдов и курдских проблем. После получения независимости Азербайджан в той или иной мере пытался заниматься курдскими проблемами, с целью обеспечения национальной безопасности и использования этой проблемы в интересах страны.
Как сообщали СМИ, НКР посетили управляющий директор российского федерального информационного агентства ИА REGNUM Модест Колеров и директор Центра мониторинга демократических процессов «Кворум» Алексей Кочетков, которых принял президент НКР, а также имелись встречи в министерстве иностранных дел НКР, круглый стол с участием депутатов Национального Собрания, дипломатического корпуса внешнеполитического ведомства, представителей неправительственных организаций республики.
13.06.2009 Ինչպես տեղեկացրել են ԶԼՄ-ները, ԼՂՀ են այցելել Ռուսաստանի Ռեգնում տեղեկատվական ֆեդերալ գործակալության տնօրեն Մոդեստ Կոլերովը եւ “Քվորում” դեմոկրատական գործընթացների մոնիտորինգի կենտրոնի տնօրեն Ալեքսեյ Կոչետկովը, որոնց ընդունել է ԼՂՀ նախագահը, ինչպես նաեւ հանդիպումներ են եղել ԼՂՀ արտգործնախարարությունում, ոչ կառավարական կազմակերպությունների հետ, կլոր սեղան Ղարաբաղի խորհրդարանականների մասնակցությամբ:
В 2006 году «Национальный Совет по Разведке» США (National Intelligence Council, NIC) подготовил рапорт для администрации США по проблемам Турции, включающий различные аспекты политики этой страны и ее отношений с ведущими государствами и центрами силы в мире. Аналогичные рапорта составляются по ряду направлений и стран, и особенностью данных разработок является то, что этим занимаются как специалисты разведывательных служб, так и гражданские аналитики и исследователи.
Հանգուցյալ Հեյդար Ալիևի ընտանիքը «դինաստիական» իշխանության օրինակ է և, չնայածարևմտյան հանրության մշտական քննադատությանը, չի պատրաստվում սահմանափակել իրիշխանությունը, առավել ևս` Ադրբեջանում ստեղծել նվազ ավտորիտար ռեժիմ։ Ինչպես ևխորհրդային ժամանակներում, Հեյդար Ալիևի դերը` իբրև քաղաքական գործչի և վարչարարի, չափազանցված է ներկայացվում։ Հեյդար Ալիևին միշտ հետաքրքրել է անձնական իշխանությանհարցը և հետո միայն երկրի բարեկեցությունը։ 1970-80-ականներին նա Խորհրդային Ադրբեջանումստեղծեց ոչ կենսունակ, անհամաչափ տնտեսություն, որը փլուզվեց ԽՍՀՄ-ի հետ։ Դեռևս 1980-ականների կեսերին Ադրբեջանի գյուղատնտեսությունը լիովին քայքայված էր` խաղողագործության և բամբակագործության ոլորտը գերզարգացնելու քաղաքականությանհետևանքով, իսկ խոշոր արդյունաբերությունն աստիճանաբար հայտնվեց նույն վիճակում` տեղական կադրերի զգալի պակասի պատճառով։
Семья покойного Гейдара Алиева демонстрирует пример власти «династического» типа и, несмотря на постоянную критику Западного сообщества, не собирается ни ограничивать свою власть, ни, тем более, создавать в Азербайджане менее авторитарный режим. Как и в советские времена, роль Г.Алиева как политика и администратора преувеличивается. Г.Алиева всегда интересовал вопрос личной власти, а потом уже благополучие своей страны.
03.06.2009 Կանխելով հնարավոր կենցաղային դատողությունները` միանգամից ընդգծենք, որ ազգայնականությունը, ինչպես ցանկացած քաղաքական գաղափարախոսություն, ենթադրում է որոշակի առաջնահերթությունների առկայություն, որոնք կարող են չժխտել մնացածները։ Ազգայնականությունը ենթադրում է, որ որոշակի ազգի շահերը կարող են համադրվել և հակադրվել այլ ազգի կամ ազգերի շահերին, կարող են չհամապատասխանել այս կամ այն համակարգային արժեքներին և հարաբերությունների ընդունված կանոններին։
Опережая всевозможные обывательские домыслы, отметим, что национализм, как любая политическая идеология предполагает определенные приоритеты, которые не отрицают многие другие. Национализм предполагает то, что интересы определенной нации может не сочетаться и противоречить интересам другой или других наций, и не соответствовать тем или иным системным ценностям и принятым правилам отношений.
Շվեդիայի և Լեհաստանի նախաձեռնությունը Եվրամիության և Արևելյան Եվրոպայի 6 երկրների(ՈՒկրաինա, Մոլդովա, Վրաստան, Հայաստան, Ադրբեջան, Բելառուս) միջև որոշակի քաղաքական ուտնտեսական հարաբերությունների ձևավորման ուղղությամբ հայտնվել է եվրոպական, ամերիկյան ևռուսական մամուլի ուշադրության կենտրոնում։ Հազվագյուտ թերթեր կամ ինտերնետ կայքեր պարտքչհամարեցին մի երկու հոդված տպագրել այս թեմայով։ Նյութերի առատությունն ապշեցնում է, բայցմիաժամանակ զարմացնում է այն, որ, ըստ էության, գոյություն չունի որևէ բանավեճ, այլ ուղղակի տրվումեն մեկնաբանություններ` շատ սահմանափակ և ստանդարտ սխեմայով։
Инициатива Швеции и Польши о формировании неких политических и экономических отношений Европейского Союза с шестью странами Восточной Европы – Украиной, Молдовой, Грузией, Арменией, Азербайджаном, а также Белоруссией – оказалась в центре внимания европейской, американской и российской прессы. Редкая газета или сайт не опубликовали пару статей на эту тему. Обилие материалов поражает, но вызывает удивление и то, что, по существу, нет никакой дискуссии, а просто даются комментарии по весьма ограниченной и стандартной схеме. Говорят, что данный проект ограничен ...
Грузинское общество неоднократно выражало свое протестное отношение к властям, что неизменно приводило к существенным переменам в политической и общественной жизни в стране. Грузины обладают некоторым революционным потенциалом, который, скорее всего, отражает стремление широких масс населения к социальной справедливости и некоему успеху во внешней политике.
Հայ-թուրքական բանակցությունների ակտիվ փուլը, ինչպես նաև ԱՄՆ-ի ու Ռուսաստանիմիջամտությունն այս խնդրին, համընկավ Թուրքիայի ներքին և արտաքին քաղաքականությանմեջ շատ տհաճ փուլի հետ։ Այն արտահայտվում է միջազգային հարաբերություններումստեղծված անորոշությամբ։ Բարաք Օբամայի` Կոստանդնուպոլսում արված հայտարարությունըԹուրքիայի` Եվրամիության անդամ դառնալու վերաբերյալ, այսօր ինչպես Եվրոպայում, այնպեսէլ նույն Թուրքիայում ընկալվում է իբրև քարոզչական հնարք։ Այն հաշվարկված է ոչ թեԹուրքիային Եվրամիություն խցկելու, այլ թուրքական էլիտայի հավակնությունները զսպելուքաղաքականությունից ելնելով։
Активная фаза турецко-армянских переговоров и вмешательства США и России в эту проблему, совпала с весьма неприятным периодом во внутренней и внешней политики Турции, что выражается усилением неопределенности в международных отношениях. Заявление Б.Обамы в Константинополе о необходимости вступления Турции в ЕвроСоюз воспринимается, как в Турции, так и в Европе, не более, как пропагандистский трюк
Արևելյան Եվրոպան, անկախ այդ տարածաշրջանի աշխարհագրական ընկալումներից, նախկինի պես մնում է դժվար լուծելի խնդիր Եվրամիության և առաջատար եվրոպական պետությունների համար։ Եվրոպան շարունակում է լինել «երկբևեռ», ուր ֆրանս-գերմանական «բևեռը» նախկինի պես փորձում է թուլացնել անգլո-սաքսոնական ազդեցությունը, և այդ պայքարն ընթանում է Արևմտյան ու Կենտրոնական-Արևելյան Եվրոպայի շփման գծի ամբողջ ճակատով։
Восточная Европа, независимо от понимания географических границ этого региона, по- прежнему остается труднорешаемой проблемой для Европейского Союза и ведущих в Европе государств. Европа остается «двухполюсной», причем, франко-германский «полюс» по прежнему пытается ослабить англо-саксонское влияние, и данная борьба развернута по всему фронту соприкосновения Западной и Центрально-Восточной Европы. От исхода этой борьбы зависит очень многое в современном мире, в том числе, мбаланс и расклад сил.