Էլեկտրոնային գրադարան
Քաղաքական-վերլուծական հոդվածներ
Ժամանակացույց
Այն բանից հետո, երբ ԱՄՆ-ը որոշեց Հարավային Կովկասի տարածաշրջանային հակամարտությունների պատասխանատվությունը թողնել Եվրամիությանը (ինչն առավել որոշակիորեն արտացոլվեց ղարաբաղյան հարցի առնչությամբ), որոշ ժամանակ եվրոպական կառույցները փորձում էին ԱՄՆ-ին ցուցադրել իրենց ընդունակությունը` ավելի արդյունավետ ազդեցություն գործելու Հարավային Կովկասի պետությունների, նախ և առաջ Հայաստանի ու Ադրբեջանի վրա, համարելով, որ, ի տարբերություն ԱՄՆ-ի, Եվրամիությունն ունի այնպիսի հզոր խթան, ինչպիսին Եվրոպական ընկերակցությանն ինտեգրումն է։
Եվրամիությունը միանգամայն որոշակի մտադրություն ունի Հարավային Կովկասի պետությունները ներառելու իր կառույցների մեջ։ Այդ պետությունները Եվրախորհրդի անդամ են, ինչն արդեն զգալի փոփոխությունների է հանգեցրել արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ։ Եվրոպական ընկերակցությունն ավելի ու ավելի մեծ ազդեցություն է գործում այդ պետություններում ընտրությունների անցկացման, օրենսդրության զարգացման, տնտեսությունների աշխուժացման գործում։
Եվրամիությունը միանգամայն որոշակի մտադրություն ունի Հարավային Կովկասի պետությունները ներառելու իր կառույցների մեջ։ Այդ պետությունները Եվրախորհրդի անդամ են, ինչն արդեն զգալի փոփոխությունների է հանգեցրել արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ։ Եվրոպական ընկերակցությունն ավելի ու ավելի մեծ ազդեցություն է գործում այդ պետություններում ընտրությունների անցկացման, օրենսդրության զարգացման, տնտեսությունների աշխուժացման գործում։
ՆԱՏՕ-ի համակարգային խոր ճգնաժամը կապված է եվրոպական քաղաքական «բևեռի» ձևավորման և Եվրոպայի առաջատար պետությունների ու առհասարակ Եվրոպական ընկերակցության ձգտման հետ` ավելի մեծ ինքնուրույնություն ունենալու համաշխարհային քաղաքականության մեջ։ Եվրոպական պետությունները ստեղծել են արագ արձագանքման եվրոպական կորպուս, որը կոչված է ժամանակի ընթացքում դառնալու ատլանտյան դաշնախմբի այլընտրանք։
ՈՒկրաինայի քաղաքական և զինվորական ղեկավարներն անկախության դարավոր պայքարի ընթացքում մեկ անգամ չէ, որ հարկադրված են եղել օգնության կանչել Օսմանյան կայսրությանը, հիանալի հասկանալով, որ այդ պետությունն ամենահուսալի և ընդունելի դաշնակիցն ու գործընկերը չէ, ավելին, նա միշտ ձգտել է կա՛մ ՈՒկրաինան ենթարկել իրեն, կա՛մ օգտագործել իր շահադիտական նպատակներով, այն է` հյուսիսային մերձսևծովյան տարածքներում հաստատել և պահպանել իր գերիշխանությունը։
Հեյդար Ալիևն իրենից հետո թողեց մի քաղաքական ժառանգություն, որը, նախ և առաջ, ենթադրում էր բազմավեկտոր արտաքին քաղաքականություն, ինչը բխում էր հետխորհրդային ադրբեջանական պետականության «հիմնադրի» անձնական փորձից ու բնույթից:
Թեմայի շուրջ դատողություններ անելուց առաջ հարկ է ճշտել, թե ինչ նպատակներ են հետապնդում միմյանց հանդեպ ԱՄՆ-ն ու Իրանը։ Անզուսպ քարոզչության կեղծ փայլի և իրար որպես բացարձակ չարիք ներկայացնելու փորձերի հետևում ավելի ու ավելի են երևում այդ պետությունների իսկական շահերը։
МИД России поспешил заявить, что для Москвы не имеют никакого значения выборы в НКР, что, в сущности, не стало чем-то новым в российской политике. Но на этот раз какое новое обстоятельство стало мотивацией столь беспрецедентного заявления.
Нагорно-Карабахская республика получила независимость в том момент, когда стала фактором региональной геополитики. Скорее всего, это произошло сразу после известной встречи в Ки-Уэсте, когда Республиканская администрация США выяснила, что ни о каком «урегулировании» как реальном процессе не может быть речи, а Р.Кочарян выяснил, для себя, что США не станут оказывать давление на Армению по карабахской теме.
Решение Уругвая о признании суверенитета Нагорно-Карабахской республики возникло не случайно, и, безусловно, связано с тем, что переговоры по карабахскому урегулированию, практически, прекращены, и никто в мире не верит в возможность каких-либо результатов от предполагаемых переговоров.
Если нефть и газ находятся в недрах, то их рано или поздно станут выкачивать. После многих интриг, которые имели место в 90-х годах, стало понятно, что нефтепровод Баку – Джейхан, так или иначе, построят.
В традиции «еврейской почты» принято повторять из поколения в поколение, что некоторым европейским и азиатским народам не присущ антисемитизм, при этом, приводят такие страны, как Турция и Южный Кавказ.
Совсем недавно, впервые за много лет, американцы были крайне и нескрываемо враждебно настроены в отношении Азербайджана, что было вызвано неуемными амбициями его президента, а вернее, неадекватными заявлениями и декларированными намерениями.
Если провести дефиниции любого народа по типологии М.Вебера, то можно определить «монахов», «крестьян», «рыцарей», «ремесленников», что в особенности адекватно современному еврейскому обществу, которое, несмотря на глобальные тенденции, так и не оказалось элементом ни постиндустриального, ни тем более, постэкономического социума. С распадом мировых колониальных империй – британской, французской и советской, евреи утратили многие позиции и ареал расселения в обширном исламском мире и во внутренней Евразии.
Происходит то, чего следовало ожидать – политологические недоумки, отвратительные персоны предприняли атаку на Армянскую Апостольскую церковь, а вернее, на Католикоса. Хорошо бы вспомнить времена давно минувшие, когда лидеры АОД и их шавки повергли безобразным нападкам Католикоса Вазгена Первого, только лишь потому, что он не стал их функционером, не подчинился их идиотизмам.
Итак, Россия и Германия соорудили и практически запустили газопровод Nord Stream, который позволит транспортировать газ в Западную Европу в обход не только Украины, но и Польши и других государств Центрально-Восточной Европы. При этом, В.Путин высказался по поводу альтернативных маршрутов предполагаемых газопроводов: «Ну, где все эти альтернативные проекты? Все они только на бумаге. А проект Nord Stream удалось воплотить в жизнь».
Ветеран советской дипломатии, занимавший посты послов СССР в арабских государствах, рассказывал мне, что Голда Меир говорила дипломатам из Румынии, что если над Израилем нависнет угроза, и США предпочтут в качестве приоритетных партнеров арабов, то «мы поднимем красный флаг и станем 16-й союзной республикой».
В сентябре на 66-й сессии Генеральной ассамблеи ООН ожидается заявление правительства Палестинской автономии о признании независимости Палестинского государство. Несмотря на проявленный «энтузиазм» арабскими государствами, они весьма озадачены данным намерением руководства Палестины, хотя палестинцы уже достаточно основательно обсудили и согласовали этот вопрос в арабских столицах.
Мировой экономический кризис выступает и как серьезная угроза национальной безопасности, и, одновременно, как определяющий фактор в реорганизации управления, в селекции приоритетов и понимании перспектив.
Черноморско-Кавказский регион является ключевым для развертывания отношений Россия – США – Европа – Турция, и, по значимости влияния США на Евразию, занимает приоритетное место, а по степени влияния на Турцию и процессам, касающихся Турции, данный регион равен Ближнему Востоку.