Электронная библиотека
Политологические и аналитические статьи
По годам
Վերջին քսան տարում Արևելյան Եվրոպայի երկրներն անցան պետությունների և հասարակությունների կայացման ու զարգացման մի բարդ ուղի, մեզ հետ այդ ուղին կտրեց նաև ԱՄՆ-ը, որի գլխով շատ պատրանքներ, հույսեր ու հիասթափություններ անցան, և հենց Արևելյան Եվրոպայի ասպարեզում պարզվեց, որ ԱՄՆ-ը, ըստ էության, երիտասարդ ու քաղաքականապես անփորձ մի պետություն է։
Не секрет, что не только исторические события, но и мысли, в том числе мысли художников, по прошествии времени оказываются осмысленными заново. Апрель 2012 года, канун президентских выборов во Франции. Грандиозная выставка Эдгара Дега в музее д'Орсе. Несколько десятков - быть может, более сотни - картин, изображающих обнаженную натуру.
Современное грузинское общество и политика являются продолжением той модели, которая складывалась в Советской Грузии на протяжении десятилетий. Грузинская советская элита всегда, в особенности в последние три десятилетия существования системы, весьма скептически относилась к развитию производительных сил, что привело грузинскую экономику к значительному развалу уже в 70-е годы. Грузия переживала период значительного демографического спада, разные кризисные явления, связанные с социальными и ментальными проблемами. Задолго до развала СССР в Грузии пришли в упадок промышленность и сельское хозяйство, и, быть может, грузинская элита в этом смысле оказалась более дальновидной и адаптированной к надвигающейся катастрофе.
Վրաստանը, որ ընտրել է տարանցիկ-սպասարկման մոդելը, առայժմ Կասպյան տարածաշրջանի նավթի ու գազի փոխադրմամբ է միայն բավարարվում: Անգամ ղազախական փոխադրումները շատ քիչ են կապված վրացական հաղորդուղիների հետ: Դրա հետ մեկտեղ, այդ մոդելի հաջող ծավալումը, այսինքն` բեռնահոսքի կրկնապատկում-եռապատկումը կամ ավելի մեծացումը, կախված է Եվրասիայի պաշարների օգտագործումից, մի տարածաշրջանի, որտեղ ԱՄՆ-ը և եվրոպական պետությունները ներկայացված են ավելի շուտ մասնակի, քան համապարփակ: Եվրասիայի պաշարներին Վրաստանի կապվածությունն անմիջականորեն պայմանավորված է եվրոպական և ատլանտյան կառույցներին նրա ինտեգրման մակարդակով ու ձևաչափով:
Վրաստանը, որ ընտրել է տարանցիկ-սպասարկման մոդելը, առայժմ Կասպյան տարածաշրջանի նավթի ու գազի փոխադրմամբ է միայն բավարարվում: Անգամ ղազախական փոխադրումները շատ քիչ են կապված վրացական հաղորդուղիների հետ: Դրա հետ մեկտեղ, այդ մոդելի հաջող ծավալումը, այսինքն` բեռնահոսքի կրկնապատկում-եռապատկումը կամ ավելի մեծացումը, կախված է Եվրասիայի պաշարների օգտագործումից, մի տարածաշրջանի, որտեղ ԱՄՆ-ը և եվրոպական պետությունները ներկայացված են ավելի շուտ մասնակի, քան համապարփակ: Եվրասիայի պաշարներին Վրաստանի կապվածությունն անմիջականորեն պայմանավորված է եվրոպական և ատլանտյան կառույցներին նրա ինտեգրման մակարդակով ու ձևաչափով:
К началу осени 2012 года ситуация в Сирии стала более определенной, как бы это ни звучало парадоксально. Прежняя государственность и армия Сирии дезорганизованы, в основных центрах жизнедеятельности происходят упорные бои, страна оказалась в международной политической и экономической блокаде, национальная элита все более демонстрирует нелояльность правящему режиму.
Категория "заговор" всегда была и будет составной частью операционной политики, значение которой в настоящее время стало более чем весомым, в том числе в плане явных и очевидных событий. В отношении Сирии никакого заговора не существует - в этом нет никакой необходимости. Игра происходит совершенно цинично, лицемерно и довольно глупо, но это не беспокоит инициаторов и заинтересованные стороны.
АРФ «Дашнакцутюн» осуществляет свою деятельность на территории бывшего Советского Союза легальным образом уже 23 или 24 года. Дашнакская партия за это время обрела достаточно традиционные позиции в Армении и в соседних странах бывшего Союза. Она не сумела занять определяющие позиции в Армении, так как с самого начала проводила политику национально-освободительной организации, а затем, после завершения репрессий, предпочла получить имидж парламентской партии, которых много в Армении.
Այն բանից հետո, երբ ԱՄՆ-ը որոշեց Հարավային Կովկասի տարածաշրջանային հակամարտությունների պատասխանատվությունը թողնել Եվրամիությանը (ինչն առավել որոշակիորեն արտացոլվեց ղարաբաղյան հարցի առնչությամբ), որոշ ժամանակ եվրոպական կառույցները փորձում էին ԱՄՆ-ին ցուցադրել իրենց ընդունակությունը` ավելի արդյունավետ ազդեցություն գործելու Հարավային Կովկասի պետությունների, նախ և առաջ Հայաստանի ու Ադրբեջանի վրա, համարելով, որ, ի տարբերություն ԱՄՆ-ի, Եվրամիությունն ունի այնպիսի հզոր խթան, ինչպիսին Եվրոպական ընկերակցությանն ինտեգրումն է։ Սակայն այդ կարծիքը Եվրամիության կառույցներում պահպանվեց երկու տարուց ոչ ավելի։